p – wykładnik dwójki w liczbach Mersenne'a
( d-liczba doskonała
2 6=C(6,1) wyjątek od reguły
3 (p-1) niepodzielne przez 4 28=C(8,2)
5 (p-1) podzielne przez 4 496=C(12,0)+C(12,4)
7 (p-1) niepodzielne przez 4 8128=C(16,2)+C(16,6)
13 (p-1) podzielne przez 4 33550336=C(28,0)+C(28,4)+C(28,8)+C(28,12)
17 (p-1) podzielne przez 4 8589869056=C(36,0)+C(36,4)+C(36,8)+C(36,12)+C(36,16)
19 (p-1) niepodzielne przez 4 137438691328=C(40,2)+C(40,6)+C(40,10)+C(40,14)+C(40,18)
Podzielności lub nie (p-1) przez 4 odpowiada końcówka liczby doskonałej 6 lub 8,
oraz to, czy k w sumach kombinacji zaczyna się od 0 lub 2 by kroczyć co 4.
dla d>6
dla (p-1) podzielnego przez 4 d=suma {K=0,1,2....int(p/4)} C((2*p+2),(4*K))
dla (p-1) niepodzielnego przez 4 d=suma {K=0,1,2....int(p/4)} C((2*p+2),(4*K+2))
C(n,k) – kombinacja
int(a) – wartość całkowita
Oprócz tego istnieje znana i o wiele prostsza postać d=C(2^p,2)